Пештен өндіріске дейін: "Алматынан" НТК-да Галина Харинаның табыс хикаясы.

Нан пісіру ісінде 40 жылдан астам уақыты, оператордан өндіріс меңгерушісіне дейінгі жолы, тәлімгерлік пен мемлекеттік наградалары - Галина Харинаның хикаясы өз үлгісімен шабыттандырады. Оның «Алматынан» НТК-дағы еңбегі - бұл мамандыққа деген адалдығы, ұжымға деген құрметі және Қазақстандағы сапалы нан өндірісіне қосқан үлесі үшін мақтанышы.

Харина Галина Дмитриевна «Алматынан» Нан-тоқаш комбинатына 15 жыл бұрын келген, бірақ оның нан пісіру ісіндегі кәсіби жолы 41 жылды құрайды. Бүгінде ол - нан-тоқаш цехының өндіріс меңгерушісі, тәжірибелі тәлімгер және танылған кәсіпқой болып келеді. Оның хикаясы - іске деген сүйіспеншілік, еңбексүйгіштік пен шыдамдылық құрметке, марапаттарға және шынайы табысқа алып келетіндігінің мысалы.

Барлығы кездейсоқ дерлік - «Вечерняя Алма-Ата» газетіндегі хабарландырудан басталды. Қызығушылық Галинаны нан цехына алып келді, онда ол пеш операторы болып жұмыс істей бастады. «Маған үлкен кәсіпорындарда нан қалай пісіретіні әрдайым қызықты болатын. Мен келдім және осында қалдым. Және өз таңдауыма ешқашан өкінген емеспін», - деп еске алады ол. Бірінші жұмыс күні түнгі ауысымға түсті, бірақ оңай болмаса да, дәл сол сәтте дербестік пен жауапкершілік туралы түсінік пайда болды: «Мен енді жалақы алып жатқанымды және бұдан былай тәуелсіз бола алатынымды мақтан тұттым».

Содан бері оның жолы ұн операторынан ауысым технологына, шеберге, аға шеберге және, ақырында, өндіріс меңгерушісіне дейін көптеген сатылардан өтті. «Әрбір кезең маңызды, бірақ әсіресе қазіргі кезең. Мен барлығына да: адамдар үшін де, және өнімнің сапасы үшін де жауапкершілікті көтеремін», - дейді ол. Галина Дмитриевна марапаттарының арасында -  көптеген грамоталар мен дипломдар бар, бірақ ол үшін ең қымбаты Қазақстан Тәуелсіздігінің 30 жылдығына орай ерен еңбегі мен нан-тоқаш өндірісін дамытуға қосқан үлесі үшін табыс етілген медаль болды.

Шынайы жетістік - ол жұмысты шын жүрекпен атқару, деп санайды Галина Дмитриевна. Бәрін тастағым келген қиын сәттер де болды,  бірақ сол кезде  мамандыққа деген сүйіспеншілік пен шыдамдылық көмектесті. Ол әр күнін бұрынғыша өндірісті аралаудан бастайды, барлық процестерді мұқият қадағалап, жастармен өз тәжірибесімен бөліседі. Оның шәкірті - Жанара Садибекова инженер-технолог та болды. «Ұжымдағы қарым-қатынас құрметке негізделген. Бұл негіз. Сондай-ақ, мен біздің бірлігімізді бағалаймын», - деп қосты ол.

Кәсіпорында жұмыс істеген жылдары ішінде Галина Дмитриевна жабдықтарды жаңғыртудан бастап, нанның жаңа түрлерінің пайда болуына дейінгі өзгерістерге куә болды. Ол әсіресе Vitalnan сауда маркасымен, тұтас дәнді нан өндірісінің іске қосылғанын мақтан тұтады: «Егер сен оны бір рет дәмін татқан болсаң, басқа нан саған дәмсіз болып көрінеді».

«Алматынан» НТК-ның басқа жұмыс орындарынан не айырмашылығы бар деген сұраққа ол: ауқымы, кәсібилігі және бірлік рухы деп жауап береді. Ал жас қызметкерлерге: «Өздеріңді және өз еңбектеріңді бағалаңдар. Командада жұмыс жасаңдар. Тәжірибе жинаңдар. Және ешқашан дамуды тоқтатпаңдар», - деп кеңес береді.

Галина Харинаның хикаясы - бұл оператордан бастап басшыға дейінгі жай ғана жол емес. Бұл өмір бойы нанды жан-тәнімен дайындап және де өз еңбегімен шын мәнінде мақтанатын адамның хикаясы.